De Mission Impossible begon vanochtend voorspoedig met zonneschijn en enkele Verkenners die al heel vroeg in de ochtend startklaar zaten met hun hiketas. Toch kregen we te maken met een enkele bui, maar dat mocht de pret niet drukken.
Het was een leuke 2-daagse zwerftocht met als thema ‘de ontsnapping’, in de omgeving van Ommen, waar de deelnemers verschillende actie en gave opdrachten kregen waar ze ontsnappingstechnieken moesten gebruiken.
Bij de junioren hebben Nils, Marnix en Niels gewonnen, bij de senioren wonnen Liz, Cas en Romy.
Alle deelnemers controleer jezelf nog even op teken, bedankt voor jullie deelname en hopelijk weer tot volgend jaar!
Mission Impossible 2015
Afgelopen weekend was het eindelijk zover: Mission Impossible 2015. Een 2-daagse hike door het wonderschone Twente.
In koppels konden op verschillende onderdelen en posten punten worden verdiend; aan het einde van het weekend werden de winnaars bekendgemaakt.
De tocht werd dit jaar samen georganiseerd door de Kameleongroep uit Vasse en de Dr. Ariënsgroep uit Losser. Scouts en Explorers van beide groepen liepen mee. De Scouts waren ingedeeld bij de junioren en de Explorers bij de senioren.
om 10 uur konden de eerste deelnemers vertrekken. In totaal elf koppels junioren en zeven koppels senioren ofwel ruim vijftig deelnemers.
Het startpunt was op een boerderij in Hezingen, vanaf daar moesten de junioren met een fotoroute naar de eerste post lopen. De senioren kregen het wat lastiger, met coördinaten en een gehusselde fotoroute moesten ze naar de eerste post lopen. Bij post 1 moesten de deelnemers een routeschets maken, een schets waar je vaste dingen aan kan herkennen.
De tocht ging verder met een puzzel aan de hand van een kaart van het Openbaar Vervoer in Twente. Er moesten een aantal strippen opgezocht worden waarna je kon zien hoeveel graden je moest ‘schieten’ bij elk kruispunt. Deze puzzel bracht ze bij post 2, waar de lopers een lekkere hamburger kregen. Hierna gingen de deelnemers ongeveer een kilometer kanoën op het Almelo-Nordhorn kanaal. Na het kanoën ging de route over land weer verder richting het Everloo.
Buks schieten stond op het programma bij post 3. Voor de volgende routetechniek moest er geknipt en geplakt worden, een dodecahedron (kubus met 12 vlakken) gaf aan hoe de route liep.
Bij post 4 aangekomen werd er gepuzzeld met lucifers; door bepaalde lucifers weg te nemen of te verplaatsen kreeg je een ander figuur. Het laatste stuk van de 1e dag moesten de deelnemers lopen aan de hand van een zeer langdradige tekst; door de onzin weg te filteren bleven route-aanwijzingen over.
Aan het einde van de deze routebeschrijving was de overnachtingslocatie, dit was bij de blokhut van Scoutinggroep Titus Brandsma in Oldenzaal.
Verschillende stampotten stonden op het menu als avondeten; sommige deelnemers konden pas laat van het buffet genieten, omdat ze een paar keer de weg kwijt waren.
Na het eten was er nog de mogelijkheid om een film te kijken op de beamer. Maar sommigen waren zo moe dat ze lekker gingen slapen.
Bijna iedereen heeft ondanks de regenbuien, die de tocht zwaarder maakten, de 1e dag de tocht uitgelopen. Zo nodig werden de koppels naar de goede route geleid en 1 koppel moest met de auto op de goede route gezet worden.
Dag 2 begon goed, het zonnetje scheen en geen wolkje aan de lucht. Wat een verschil met de dag ervoor! Na het ontbijt was het alweer tijd om te starten. Enkele deelnemers konden helaas niet doorgaan en een paar koppels werden samengevoegd.
Om 9 uur begonnen de eerste deelnemers met de tocht. Na 2 verschillende routetechnieken kwamen ze bij post 1, waar ze met pijl en boog de roos moesten zien te raken. De tocht ging verder met de knopenroute. Door het aantal knopen te tellen wisten de deelnemers waar ze naar toe moesten.
Post 2 was het proeven van eten, ofwel je moest raden wat je geproefd had.
Na deze posten splitsten de routes van de junioren en de senioren. De junioren gingen eerst lintjes volgen waar ze met een kruispuntenroute op de eindlocatie aankwamen.
De senioren liepen via een helicopterroute naar post 3 in Duitsland, daar gingen ze van een kabelbaan af. Via een gespiegelde kruispuntenroute kwamen ook zij bij de eindlocatie uit. Dit was het clubhuis van de Dr. Ariënsgroep.
Na wat rekenen en puzzelen werd het tijd om de winnaars bekend te maken. Het beste koppel van de junioren zijn Fleur en Ceyda en het beste koppel van de Senioren zijn Yvet en Nick. Beide koppels zijn van de Dr. Ariënsgroep en ze ontvingen beide de Mission Impossible wisselbokaal. Beste koppels van Kameleongroep zijn
Cas, David en Mees bij de junioren en Mike en Kaz bij de senioren. Ook zij hebben de Mission Impossible wisselbokaal van hun groep ontvangen.
Gezegd kan worden dat ook dit jaar de Mission Impossible zeer geslaagd is! Ook de samenwerking met de Kameleongroep verliep bijzonder plezierig!
Dit jaar heeft een dapper duo gidsen meegedaan met de HIT te harderwijk, ze hebben meegedaan aan de woudlopersexpeditie.Hier het verhaal zoals Yvet en Hante het hebben meegemaakt.
wij moesten vrijdag 29 maart verzamelen bij het zwembad in putten om onze Woudlopershike te starten. we begonnen met een leuk begin spel om even in de stemming te komen, namelijk een heel groot twisterspel. Daarna vertrok om de 5 minuten een groepje om de 1e dag van de hike te volbrengen. wij starten als 5e maar we liepen niet alleen. Er was een meisje Jela die alleen was ingeschreven en met ons wou meelopen. De routes waren nu nog héél makkelijk maar er was al een groepje verkeerd gelopen met een fotoroute! Uiteindelijk kwamen wij bij de 1e post aan. daar moesten we geblindoekt een parcour afleggen door allemaal bosjes heen.
Daarna liepen we verder naar de volgende post. daar was een soort stormbaan. Na de stormbaan kregen we nog een beker soep en liepen we weer veder. hier was een deel onduidelijk en uiteindelijk is geen enkel groepje hier goed gelopen, want wij kwamen na een stukje lopen weer op dezelfde post uit als waar we net waren geweest. vanaf hier gingen we samen met Olaf en Collin het laatste deel lopen. dit keer liepen we in 1 keer goed. We kwamen met z’n 5en als 1e aan op de eindpost, hier mochten we onze schuilhut gaan opzetten en gingen we eten klaarmaken maar omdat er een code oranje was mochten we geen open vuur maken. Dus hebben we in een zelfgemaakte oven iets koken, maar het vuur wou niet goed branden dus we konden onze soep maken maar het zelfgemaakte brood kon niet
Die nacht was het heel koud, het vroor en wij hadden slaapzakken die tot +5 gingen. gelukkig kregen we dekens van de staf en konden we alsnog een klein beetje warm slapen. De volgende dag waren er mensen die om 5 OVER 6 al vuur gingen maken, maar wij lagen nog half dood in onze slaapzakken. Rond een uur of half 8 gingen we dan maar onze schuilhut en slaap spullen inpakken om daarna te gaan eten, wat we aan voedsel kregen was voor ontbijt en lunch. maar wij aten het op als alleen ontbijt; gelukkig kregen we nog wat extra voedsel; wat moesten we toch zonder de staf!
!!
Wij starten vandaag als een na laatste. wij hadden een goed tempo en liepen eerste toen we bij de 1e post aankwamen, daar moest je een soort van speerwerpen met een SUPER grote dartpijl. We liepen door en toen stonden we op een punt waar je 120 graden moest schieten. dat was rechts af, hierna moesten we dat pad blijven volgen, dat pad was zo’n 6 à 7 km lang we kwamen in het plaatsje Elspeet uit, maar we hadden werkelijk waar geen idee waar we waren. wij gingen dus aan de mensen die erlangs kwamen vragen of hun wisten waar we waren. er lang een drukke weg zo’n 100 meter verder en aan die weg moest de post liggen. toen we een heel stuk hadden gelopen hebben we Joost maar gebeld, we bleken zo’n 10 à 13 km uit de richting te zitten! Daar waar we 120 graden hadden geschoten moesten we gelijk een zij pad in.. (slecht aangegeven.) we werden een heel stuk weggebracht met de auto.
Het laatste stuk moesten we lopen maar de staf nam onze bagage mee, op deze post gingen we eerst abseilen en daarna een hikebom maken. Toen we die opgegeten hadden gingen we wachten op de andere groepjes waar we later mee verder liepen. we konden kiezen. of het boekje volgen dat 8 km was of rechts, links, rechts, links gaan wat nog 4 km was, die keuze was niet zo heel erg moeilijk. Na 4 km kwamen we aan bij het overnachtings punt waar we onze schuilhut weer op gingen zetten en we allemaal 2 broodjes frikandel kregen.
We zaten allemaal in de verwarmde tent en we hadden onze broodjes op, het was nog maar een uur of negen maar iedereen was bekaf, dus eigelijk ging iedereen slapen. Maar goed ook want we werden om kwart VOOR 12 wakker gemaakt, WAKKER WORDEN, OPSTAAN OVER EEN HALF UUR GAAN WE VERDER LOPEN! We ruimden allen op en kregen te horen dat het zo’n 5 km was en dat we daarna in een verwarmde tent mochten slapen. We gingen vol goede moed lopen en mochten om kwart voor 2 snachts van de kabelbaan af! We liepen en liepen, we hadden onderhand al bijna 10 km gehad, gelukkig zagen we de tenten al snel verschijnen. Het was half 6 toen we erin lagen, dus we hadden zo’n 4 uur gelopen omdat ook de klok nog verzet werd die nacht.
We werden weer rond 10 uur wakker gemaakt en we lagen weer half dood in onze slaapzakken, nu teminste lekker warm. We ruimden alles op kregen ontbijt en lunch en moesten wachten tot alle groepjes vertrokken waren. Toen kwamen wij op het geniale idee om weer samen met Olaf en Collin te lopen omdat wij toch op hetzelfde tempo lopen. Toen mochten wij ook weg en we haalden al heel veel groepjes in. Na de post liepen we veder en kwamen we op een HELE grote zandverstuiving. echt heeeeeeeel groot. daar hebben we ook nog een uur rondgelopen en toen kwamen we bij de half-eind post, daar konden we wachten tot alle groepjes er waren en we nog een potje kwallebal konden spelen, maar dan zonder water. Het laatste stukje liepen we met de hele groep, zo’n 2 km, en daar was dan het eindpunt. we kregen een broodje knakworst een insigne en een certificaat. we gingen sluiten en dat was het einde van onze woudlopershike.
Eens per jaar tijdens het paasweekend wordt er landelijk een geweldig scouting spektakel georganiseerd, de H.I.T. Dit staat voor Hikes, Intereseskampen en Trapperskampen. Verdeeld over 6 locaties door heel nederland worden verschillende activiteiten georganiseerd. Wat je kunt verwachten tijdens dit weekend is eigenlijk alles wat je van scouting gewend bent. Activiteiten als Hiken, orienteren, koken, EHBO of zelfs pony/paardrijden zijn mogelijk tijdens dit weekend.
Dit jaar hebben meerdere jeugdleden maar ook leiding meegedaan aan verschillende HIT onderdelen. De leiding heeft dit jaar meegedaan aan de Interhity, in plaats van lopend een tocht af te leggen en je te moeten orienteren wordt er hier van je verwacht dit per auto te doen. Dit klinkt misschien wat saai en erg lui, maar je bent eigenlijk constant bezig met het navigeren en orienteren door de omgeving met de route die ze weer in bijzondere puzzels hebben gegoten.
Dit jaar zijn Remco, Rick, Wouter en ik (Arnoud) op pad gegaan om te proberen dit jaar de gouden nummerplaat binnen te krijgen. Remco, Rick en Wouter vormden een team met de naam De Grösdiesels en Ik zelf zat in een team met mensen van buiten onze groep met het team “Kei Onmeunig”.
De bedoeling van de Interhity is het zo kort mogelijk afleggen van de route, dit is niet alleen door alles goed te rijden maar ook door de opdrachten onderweg goed uit te voeren. Zo moest er een memoryspel worden gemaakt op de achterbank en hebben we de hele route foto’s moeten maken van gele voertuigen die we tegenkwamen.
De tocht begon op vrijdag 29 maart in het Zuid-Hollandse Strijen, de eerste tocht heeft dus even geduurd omdat ik mensen op moest halen uit Eindhoven en Veldhoven. Niet echt een directe lijn vanuit Enschede. Hierna hebben we een tocht moeten rijden die ons in 4 dagen tot Mook heeft bracht. Een knotgekke tocht die ons door Zeeland, Noord-Brabant, Limburg en zelfs Duitsland en Belgie heeft gebracht.
Vele opdrachten en hindernisparcours verder is het uiteindelijk gelukt om de gouden nummerplaat binnen te slepen met team “Kei Onmeunig” en hebben we het als beste gedaan van allemaal!
Zelf meedoen met de HIT is zeker een aanrader, volgend jaar is er weer een kans om een geweldig paasweekend te kunnen beleven!
Binnenkort kun je hier een stukje van 1 van de jeugdleden vinden die mee heeft gedaan aan de HIT.
Wij starten vandaag als een na laatste. wij hadden een goed tempo en liepen eerste toen we bij de 1e post aankwamen, daar moest je een soort van speerwerpen met een SUPER grote dartpijl. We liepen door en toen stonden we op een punt waar je 120 graden moest schieten. dat was rechts af, hierna moesten we dat pad blijven volgen, dat pad was zo’n 6 à 7 km lang we kwamen in het plaatsje Elspeet uit, maar we hadden werkelijk waar geen idee waar we waren. wij gingen dus aan de mensen die erlangs kwamen vragen of hun wisten waar we waren. er lang een drukke weg zo’n 100 meter verder en aan die weg moest de post liggen. toen we een heel stuk hadden gelopen hebben we Joost maar gebeld, we bleken zo’n 10 à 13 km uit de richting te zitten! Daar waar we 120 graden hadden geschoten moesten we gelijk een zij pad in.. (slecht aangegeven.) we werden een heel stuk weggebracht met de auto.
Dit jaar zijn Remco, Rick, Wouter en ik (Arnoud) op pad gegaan om te proberen dit jaar de gouden nummerplaat binnen te krijgen. Remco, Rick en Wouter vormden een team met de naam De Grösdiesels en Ik zelf zat in een team met mensen van buiten onze groep met het team “Kei Onmeunig”.
Vele opdrachten en hindernisparcours verder is het uiteindelijk gelukt om de gouden nummerplaat binnen te slepen met team “Kei Onmeunig” en hebben we het als beste gedaan van allemaal!